نیازسنجی آموزشی برنامه‌‌های آموزش خانواده برای اولیاء دانش‌آموزان ناحیه یک تبریز

این پژوهش به منظور بررسی نیازهای آموزشی اولیاء شرکت‌کننده در برنامه­های آموزش خانواده آموزش و پرورش ناحیه یک تبریز انجام شد. روش پژوهش از نظر اجرا روش توصیفی، پیمایشی و از نظر نتایج یک تحقیق کاربردی است. جامعۀ آماری مورد مطالعه شامل والدین کلیه دانش‌آموزان که در سال‌تحصیلی92-91 در این ناحیه مشغول به تحصیل بودند. برای انجام تحقیق، تعداد 382 نفر والدین به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از سه پرسش­نامه محقق ساخته به ترتیب (پرسش­نامه والدین دانش‌آموزان ابتدایی 59 سؤال بسته پاسخ و یک سؤال باز پاسخ)، (پرسش­نامه والدین دانش‌آموزان راهنمایی 55 سؤال بسته پاسخ و یک سؤال باز پاسخ) و (پرسش­نامه والدین دانش‌آموزان متوسطه 62 سؤال بسته پاسخ و یک سؤال باز پاسخ) در یک مقیاس لیکرت 5 درجه­ای (خیلی کم- کم- متوسط- زیاد و خیلی زیاد) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار توسط پنج نفر از اساتید دانشگاه‌های تهران و تبریز تأیید و پایایی آن­ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 980/0، 871/0 و 976/0 محاسبه شده است. برای رسیدن به اهداف تحقیق 5 سؤال پژوهشی در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (آزمونt مستقل، واریانس یک راهه(Anova)) در نرم‌افزار spss استفاده گردید. نتایج به دست آمده از یافته­های پژوهش نشان می­دهد که نیازهای بعد اخلاقی- مذهبی مهم­ترین نیاز آموزشی اولیاء در برنامه‌های آموزش خانواده هستند. ابعاد اجتماعی- فرهنگی، روان‌شناختی- تحصیلی، مسائل نوپدید و مسائل جسمی- بهداشتی در اولویت­های بعدی نیازهای آموزشی والدین قرار دارند. سایر یافته‌های پژوهش نشان داد که میان نیازهای آموزشی والدین و متغیرهایی هم­چون جنسیت، سن، میزان تحصیلات، رشته تحصیلی و شغل اولیاء تفاوت معنی­داری وجود ندارد.